تبیین رابطه رهبری اصیل و رفتار شهروندی سازمانی با ملاحظه نقش میانجی اعتماد سازمانی در وزارت ورزش و جوانان

هدف پژوهش، بررسی رابطه رهبری اصیل و رفتار شهروندی سازمانی با ملاحظه نقش میانجی اعتماد سازمانی در بین کارشناسان وزارت ورزش و جوانان جمهوری اسلامی ایران بود. روش تحقیق، توصیفی- همبستگی و جامعه آماری شامل تمامی کارشناسان وزارت ورزش و جوانان (350 نفر) بودند که از طریق نمونه گیری تصادفی- طبقه ای متناسب، 185 نفر به عنوان نمونه انتخاب شدند. ابزارهای پژوهش، پرسشنامه های رهبری اصیل اولیو و همکاران (2007)؛ رﻓﺘﺎر ﺷﻬﺮوﻧﺪی ﺳﺎزﻣﺎﻧﻲ پادساکف و همکاران (1990) و اعتماد سازمانی مورمن و همکاران (1988)، می باشند. مقادیر آلفای کرونباخ پرسشنامه های رهبری اصیل 85/0، اعتماد سازمانی 88/0 و رفتار شهروندی سازمانی 79/0 محاسبه و تایید گردید. برای تحلیل داده ها از آزمون کولموگروف اسمیرنوف، ضریب همبستگی پیرسون و تحلیل رگرسیون استفاده شد. نرم افزارهای مورد استفاده spss و lisrel بودند. همچنین، بر اساس مدل ارایه شده می توان گفت که، رهبری اصیل با میزان ضریب 48/0 اثر مثبت و متوسطی بر اعتماد سازمانی و با مقدار ضریب 78/0 نیز اثر مثبت و بالایی بر رفتار شهروندی دارد. اعتماد سازمانی نیز با ضریب بتای 56/0 اثر مثبت و نسبتأ بالایی بر رفتار شهروندی دارد.نتیجه این که، بین رهبری اصیل و رفتار شهروندی سازمانی با توجه به نقش میانجی اعتماد سازمانی رابطه معناداری وجود دارد.